Zastanawiasz się, czy po wyrwaniu zęba można palić? Okazuje się, że jest to możliwe, jednak dopiero po określonym czasie. Istnieje jednak okres, w którym palenie jest wysoce niezalecane, a wręcz zakazane, gdyż może to doprowadzić do groźnych powikłań. W poniższym artykule wyjaśnimy państwu kwestie związane z paleniem po wyrwaniu zęba. Artykuł obejmuje między kwestię, czy po wyrwaniu zęba można palić, kiedy można zapalić po wyrwaniu zęba, dlaczego nie wolno palić po usunięciu zęba.
Jeśli jesteś uzależniony od nikotyny, kwestia tego, czy po wyrwaniu zęba można palić, jest dla ciebie bez wątpienia istotna. Trudno jest przeżyć bez papierosa dłuższy czas – zwłaszcza wtedy, gdy nasze nawyki z tym związane sięgają bardzo dużych liczb! To nie dziwi, dlatego jesteśmy pełni wyrozumiałości dla takiego stanu rzeczy. Niemniej jednak, po wyrwaniu zęba zaleca się szczególną wstrzemięźliwość z różnych powodów. W pierwszym akapicie wyjaśnimy państwu, kiedy można zapalić najwcześniej po wyrwaniu zęba. Natomiast w drugim akapicie skupimy się na kwestiach czysto zdrowotnych, czyli dlaczego nie wolno palić po usunięciu zęba. Obydwie kwestie są istotne dla palaczy, dlatego zapraszamy do lektury!
Kiedy można zapalić po wyrwaniu zęba?
W kwestii tego, kiedy można najwcześniej zapalić po wyrwaniu zęba, trudno jest jednoznacznie się wypowiedzieć. Tak naprawdę, im dłuższy czas dzieli ekstrakcję i pierwsze zapalenie papierosa, tym lepiej. Niemniej jednak, minimalny okres wstrzemięźliwości od nikotyny po ekstrakcji zęba to 3 dni. Jest to stosunkowo optymalny okres, podczas którego rana pozabiegowa ulega zagojeniu. Mimo wszystko, podtrzymujemy zdanie, że im dłuższy czas poświęci się na gojenie, nie zakłócając tego procesu dymem tytoniowym, tym lepiej.
Dlaczego nie wolno palić po usunięciu zęba?
Wiesz już, kiedy będziesz mógł zapalić po raz pierwszy po ekstrakcji zęba. Powinieneś w takiej sytuacji dodatkowo wiedzieć, dlaczego rekomendowany jest taki okres wstrzemięźliwości z dymem tytoniowym. Usunięcie zęba to szczególny okres dla jamy ustnej, gdyż wtedy pusty zębodół musi ulec zagojeniu. Trzeba mu poświęcić czas, aby nie dopuścić do powstania różnych przykrych komplikacji.
Do takich przykrych komplikacji zalicza się między innymi tak zwany suchy zębodół, nazywany także pustym zębodołem. Ten problem może powstać niezależnie od tego, jaki ząb został wyrwany. Naturalnym objawem w takiej sytuacji jest wypełnienie krwi raną, co z czasem przeradza się w skrzep. W takiej sytuacji skrzep pełni funkcję ochronną; równolegle przeprowadza się proces gojenia, powodujący, że błona śluzowa ulega rekonstrukcji.
W przypadku suchego zębodołu, pacjent po ekstrakcji będzie zmagać się z bólem – często bardzo intensywnym. Leczenie jest stosunkowo krótkie i skutecznie, jednak można zminimalizować ryzyko powstawania tego rodzaju schorzenia, poprzez między innymi unikanie papierosów. Papierosy zaburzają procesy gojenia, prowadząc do upośledzenia krążenia w zębodole, co ma negatywny przekład na całe leczenie.
Artykuł polecany przez https://justynapol.pl
